view against the North Pole
Ξεκαθάριζα τους φακέλους μου στον κατοστάρη σκληρό, μπας και κάνω λίγο χώρο, γιατί μου έχουν μείνει κάτι ψιχία κενών gigabytes. Αντί λοιπόν να κάνω δουλειά, άρχισα να χαίρομαι με παλιές φωτογραφίες και τραγούδια και διάφορες αηδίες που ξεμένουν ακόμα και μετά από ανοιξιάτικο ξεκαθάρισμα. Τα περισσότερα, όπως φαντάζεστε, άχρηστα καθώς ήταν, κατευθύνθηκαν κατευθείαν στη χωματερή, χωρίς δυνατότητα ανακύκλωσης.
Ανακάλυψα κάτι τραγουδάκια, όμως, που μου έφτιαξαν τη διάθεση, και τα ακούω μία ώρα τώρα, ξανά και ξανά. Δε μου τη γλυτώνετε, θα σας φτιάξει τη διάθεση την πρωινή, θέτε δε θέτε, ακόμα και στους πιο γκρινιάρηδες.
Γιατί τέτοια κέφια πρωί πρωί, θα μου πείτε? Και τι να σας απαντήσω...
Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως τις τελευταίες μέρες μάλλον όλα καλά μου πάνε, παρά μερικές μικρές επίμονες κι ενοχλητικές καθυστερήσεις. Πού θα μου πάει, θα μου στρώσουν και αυτές κάποια στιγμή, δεν είναι στο χέρι τους άλλωστε. ;)
Ορίστε, λοιπόν, βαριά πρωινή (και απόλυτα σωστή) φιλοσοφία από τα σκαθάρια...
1 σχόλιο:
Ξέρω, ο player είναι άθλιος, αλλά με την τσίμπλα στο μάτι ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσα να κάνω πρωί πρωί.
Είπαμε, είμαστε μες στην καλή χαρά, αλλά άνευ καφεΐνης στο σύστημα...
Δημοσίευση σχολίου