Παρασκευή 1 Αυγούστου 2008

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007

La Primavera








La Primavera
Sandro Botticelli










Oι τρεις Χάριτες
(λεπτομέρεια)






Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2007

Η κρίσιμη διαφορά...



...ανάμεσα σε ένα κανονικό άνθρωπο κι έναν επιστήμονα είναι, μάλλον, η αντιληπτική του ικανότητα.

Κάτι το οποίο φαίνεται, άλλωστε, και στην παρακάτω εικόνα:







[ο μοχλός έχει την οδηγία "τραβήξτε"]
[το αποτέλεσμα είναι να τον χτυπήσει μια ηλεκτρική εκκένωση]
[φυσιολογικός άνθρωπος: "μάλλον δεν πρέπει να το κάνω αυτό"]
[επιστήμονας: "άραγε
το ίδιο συμβαίνει κάθε φορά?...]



Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

Η χαρακτηριστική φράση του μήνα...





.... είναι πως ακόμα και οι θεές κάνουν λάθη.





Και μη ρωτήσετε ποιές θεές.






Οι επίγειες, φυσικά.





Θέλω να πιστεύω πως εξακολουθώ να έχω πανέξυπνους αναγνώστες, παρά τη μη εφαρμογή του φίλτρου άη κιού. Τον έχω έτοιμο τον αλγόριθμο, εννοείται, αλλά βρίσκεται ακόμα στο χαρτί. Χρειάζεται το τελικό στάδιο της υλοποίησης, αλλά και να εφαρμοστεί, δεν ανησυχώ. Οι περισσότεροι από εσάς ούτε που θα το καταλάβετε.

Αστέρια μου!


Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007

Υγιεινή διατροφή




Αναρωτιέμαι....





Η κυτταρίτιδα υποτίθεται ότι προσδίδει στην επιφάνεια του δέρματος όψη φλοιού πορτοκαλιού όπως ισχυρίζεται διαβοήτη, τουλάχιστον στις γυναίκες, διαφήμιση.



Αν κρίνω από την όψη της επιφάνειας ορισμένων τμημάτων του οπίσθιου, κυρίως, τμήματος του σώματός μου, μάλλον έχει ένα δίκιο.




Το καλό είναι ότι τα τμήματα που παρουσιάζουν αυτή την ομοιόμορφη όψη είναι περιορισμένα, και σε αυτό θέλω να με πιστέψετε.


Το κακό είναι ότι η κυτταρίτιδα προκαλείται κυρίως από 2 παράγοντες, την κακή διατροφή (βλ. πολλά γλυκά, ιδιαίτερα αυτά που είναι τίγκα στα λιπαρά, και πολλοί καφέδες) και την καθιστική ζωή,


Το χειρότερο είναι πως αυτό το τοστ το έγραψα μασουλώντας ένα κρουασάν, ενώ περίμενα να ζεσταθεί το νερό για το νες, καθισμένη για 5 συνεχόμενες ώρες μπροστά στον υπολογιστή, στις οποίες θα κάνουν παρέα άλλες τόσες, μπας και βγάλω άκρη και σταματήσω να με θεωρώ ξανθιά (για μένα αγχώνομαι, για τους άλλους χέστηκα, ας με νομίζουν ηλίθια).




Επειδή αυτή η κατάσταση, παρ' όλο που τη χαίρομαι ειλικρινά
μετά από τόσο καιρό καθισιού, δεν βλέπω να αλλάζει σύντομα (είμαι πολύ ξεροκέφαλος άνθρωπος, δεν αλλάζω εύκολα γνώμη για κάποιον, όχι, το λέω σε περίπτωση που δεν το έχεις καταλάβει), αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποιος καλός και έξυπνος άνθρωπος εκεί έξω που να έχει εφεύρει καρέκλα η οποία, όταν κάθεσαι πάνω της, να ζουλάει μέσα τα βουναλάκια και να ρουφάει έξω τις λακουβίτσες της φλούδας μου.



Αυτά. Πάω τώρα, γιατί τελείωσα το κρουασάν και ο καφές άρχισε να κρυώνει...


Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2007

Κοινωνία της Πληροφορίας



Μόλις διάβασα αυτό.


Αν το καλοσκεφτείς, είναι και γαμώ τις ιδέες.



Ειδικά τον τελευταίο χρόνο, μετά την έλευση της ευλογημένης DSL, έχω εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το μέσο.


Αναρωτιέμαι μέχρι που μπορεί να φτάσει η φαντασία του ανθρώπου. Είτε για τη μετάδοση της πληροφορίας, είτε για τη διεξαγωγή πολέμου.


Τελικά, αυτό το "χαζοκούτι" μπορεί και να μου φανεί κάπου πραγματικά χρήσιμο. Μαλλον δε χρειάζεται να ανησυχώ και τόσο πολύ που του απευθύνω κάποιες στιγμές το λόγο (τουλάχιστον όχι ακόμα)...


Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007

All together now...






view against the North Pole




Ξεκαθάριζα τους φακέλους μου στον κατοστάρη σκληρό, μπας και κάνω λίγο χώρο, γιατί μου έχουν μείνει κάτι ψιχία κενών gigabytes. Αντί λοιπόν να κάνω δουλειά, άρχισα να χαίρομαι με παλιές φωτογραφίες και τραγούδια και διάφορες αηδίες που ξεμένουν ακόμα και μετά από ανοιξιάτικο ξεκαθάρισμα. Τα περισσότερα, όπως φαντάζεστε, άχρηστα καθώς ήταν, κατευθύνθηκαν κατευθείαν στη χωματερή, χωρίς δυνατότητα ανακύκλωσης.


Ανακάλυψα κάτι τραγουδάκια, όμως, που μου έφτιαξαν τη διάθεση, και τα ακούω μία ώρα τώρα, ξανά και ξανά. Δε μου τη γλυτώνετε, θα σας φτιάξει τη διάθεση την πρωινή, θέτε δε θέτε, ακόμα και στους πιο γκρινιάρηδες.





Γιατί τέτοια κέφια πρωί πρωί, θα μου πείτε? Και τι να σας απαντήσω...


Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως τις τελευταίες μέρες μάλλον όλα καλά μου πάνε, παρά μερικές μικρές επίμονες κι ενοχλητικές καθυστερήσεις. Πού θα μου πάει, θα μου στρώσουν και αυτές κάποια στιγμή, δεν είναι στο χέρι τους άλλωστε. ;)







Ορίστε, λοιπόν, βαριά πρωινή (και απόλυτα σωστή) φιλοσοφία από τα σκαθάρια...