Η μικρή αννούλα

Η μικρή αννούλα, σε ρομαντικές στιγμές

Η μικρή αννούλα ήταν ένα μικρό σαλιγκαράκι, από αυτά που, για τη δικιά τους προστασία, είναι καταραμένα να κουβαλάνε μαζί τους το σπιτάκι και τα μπαγκάζια τους όπου κι αν πάνε. Είχε μεγαλώσει μαζί με άλλα σαλιγκαράκια σε μια μικρή αυλή, αλλά το κακόμοιρο είχε κολλήσει μια παιδική ασθένεια, όταν αχόρταγο πιτσιρίκι καθώς ήταν, μασουλούσε τα φύλλα ενός ακόμα βιβλίου. Αυτή η ασθένεια της είχε αφήσει ένα ανίατο, προς μεγάλη τέρψη του μασουλημένου βιβλίου, κουσούρι : ήθελε να ανακαλύψει τον κόσμο. Ξεκίνησε, λοιπόν, ένα πρωί και χωρίς να αποχαιρετήσει κανένα, άνοιξε την πόρτα της αυλής (διότι ήταν ένα πολύ δυνατό και ανεξάρτητο σαλιγκαράκι) και βγήκε στο δρόμο.


--- Αυτό έγινε πριν από πολύ καιρό. Για όσους από εσάς φρίκαραν με τη μικρή αννούλα, τα λουλουδάκια και τα υπόλοιπα σαλιγκάρια, θα σας παρακαλέσω να ηρεμήσετε, δεν σκοπεύω να σας διηγηθώ ολόκληρο το υπόλοιπο της ιστορίας (γιατί δεν έχει νόημα, κανείς δε θα τη διαβάσει), μόνο μερικά στιγμιότυπα από αυτή. ---

Little anna and friends

Στην αρχή, λοιπόν, η μικρή αννούλα πέρναγε πολύ όμορφα, είχε κάνει και πολλούς φίλους που την αγαπούσαν. Εγκαταστάθηκε, τελικά, σε ένα μεγάλο μέρος, πολύ μεγαλύτερο από το δικό της κήπο, που είχε λουλουδάκια, δεντράκια, πηγούλες, και ό,τι άλλο μπορεί να χρειαστεί ένα σαλιγκαράκι για να είναι ευτυχισμένο. Παρά τη φαινομενική ευτυχία, ήξερε πως κάτι της έλειπε. Ήξερε πως είχε ένα μεγαλύτερο σκοπό να εκπληρώσει στην ασήμαντη, μικρή ζωούλα της.


Μια μέρα, ξύπνησε και συνειδητοποίησε πως αυτό που της έλειπε ήταν ένας Sαλίγκαρος! (Ναι, γνωρίζω ως βιολόγα πως τα σαλιγκάρια είναι ερμαφρόδιτα, αλλά ακόμα κι αυτά χρειάζονται κάποιον άλλο για τη σωστή αναπαραγωγή του είδους.) Ένας Sαλίγκαρος, να την κοιτάζει στα μάτια και να λιώνει, να πιάνει την πέτρα και να τη στίβει, και μετά, όλα για πάρτη του, τα πάντα. Αυτό ήθελε μόνο. ---Όπως βλέπετε, τα σαλιγκάρια δεν έχουν καμία διαφορά με τους ανθρώπους σε αυτό το ζήτημα.--- Και μελαγχόλησε, όταν απογοητεύτηκε με τη σκέψη πως, αφού δεν τον είχε συναντήσει μέχρι τότε, στα τόσα ταξίδια της, δεν θα τον συναντούσε ποτέ.




Η απίστευτη τύχη της, όμως της επεφύλασσε μία ευχάριστη έκπληξη, αφού το Sαλίγκαρό της κατάφερε να τον βρει! Μαζί ζήσανε στιγμές πάθους, τις οποίες δεν περιγράφω γιατι μας διαβάζουν και ανήλικα, έκαναν ατελείωτες συζητήσεις, πήγαιναν ταξίδια μέχρι την πηγούλα, μασούλαγαν φυλλαράκια, κλπ.

Ο Sαλίγκαρος

Για τα μάτια του τον ερωτεύθηκε...

Μια αποφράδα μέρα, όμως, βρήκε ένα γράμμα από το Sαλίγκαρο, που της έλεγε πως είχε φύγει, γιατί την αγαπούσε μεν πάρα πολύ, αλλά δεν μπορούσαν να είναι μαζί, γιατί ανακάλυψε πως του άρεσαν σαλιγκαράκια του ίδιου φύλου και γι'αυτό έφυγε μαζί με τον καλύτερό τους φίλο, το μπάμπη.

Η αννούλα κατανόησε το πρόβλημα, καθ' ότι ερμαφρόδιτη και η ίδια, αλλά στενοχωρήθηκε πολύ. Έκλαψε, χτυπήθηκε, αλλά τελικά κατάλαβε πως ίσως τα πράγματα να είναι καλύτερα έτσι. Οπότε αποφάσισε να βγάλει τον πόνο της σε shopping θέραπυ, και συμβουλευόμενη της φίλες της για το κατάλληλο μέρος, κατευθύνθηκε στο γνωστό, πλέον, σουηδικό πολυκατάστημα, όπου ψώνισε 3 φρέσκους σουηδούς πολλαπλών χρήσεων και γύρισε περιχαρής στον κήπο της.







... Παρέλειψα, όπως σας υποσχέθηκα, τις πολλές λεπτομέρειες. Θα ικανοποιήσω την περιέργειά σας, λέγοντας πως η αννούλα κατάφερε, επιτέλους, να εκπληρώσει το μεγαλύτερο σκοπό για τον οποίο είχε έρθει στον κόσμο. Μια μέρα, αποφάσισε να πάει για διακοπές στη Ζάκυνθο με τους σουηδούς, όπου πέτυχε γεμάτη έκπληξη τον πρώην sαλίγκαρό της με το μπάμπη στην πλαζ. Εκεί ήταν που εκπληρώθηκε επιτέλους το πεπρωμένο της, αφού ένας καλός κύριος τη μάζεψε μαζί με τα άλλα δύο σαλιγκαράκια, τα έβαλε μέσα σε ένα φιαλίδιο, και την πήγε σε ένα εργαστήριο, όπου οι πρωτείνες της, λιωμένης πλέον, αννούλας, μαζί με αυτές του μπάμπη και του sαλίγκαρου, απετέλεσαν μέρος της διπλωματικής μιας ανερχόμενης μαλακολόγου. Όσο για τους σουηδούς? Συντετριμμένοι από την απώλεια της μικρής αννούλας, πήραν το πρώτο πλοίο για Πάτρα, όπου τους πέτυχα και μου διηγήθηκαν αυτή την ιστορία. Τώρα πίνουμε μαζί μαργαρίτες στο μπαλκόνι μου.

:D