Ανοιξιάτικο καθάρισμα

Παρά τις βροχές και τη δροσούλα που επικρατούσε τον τελευταίο καιρό, η άνοιξη έπνεε τα λοίσθια. Το ένιωθε μέσα της, περίμενε το καλοκαιράκι πώς και τι, δε γινόταν να τη στήσει έτσι. Άνοιξε λοιπόν τις ντουλάπες για το καθιερωμένο συμμάζεμα, και τότε ήταν που την έπιασε πανικός. Παρά τον τεράστιο χώρο που έπιαναν, ώστε αν ήταν άδειες, να μπορούσε να στριμώξει ολόκληρη ποδοσφαιρική ομάδα εκεί μέσα, μαζί με τον προπονητή, το βοηθό και τον πρόεδρο του συλλόγου, τώρα τίποτα! Ούτε δαχτυλάκι δε χώραγε!

Και τότε, τι? Κάτι έπρεπε να γίνει. Να πετάξει τα άχρηστα, με τόσες αναμνήσεις, δεν της πέρασε από το μυαλό καν. Να μετακομίσει, ούτε λόγος, δεν της έφταναν και τα λεφτά. Σκέφτηκε, ξανασκέφτηκε, και αφού κοίταξε και μερικά περιοδικά που πρότειναν 1000+1 τρόπους να δημιουργήσετε χώρο στο σπίτι σας, που συμβούλευαν συντηρητική ανανέωση της αποθήκης σας, και άλλα τέτοια, συνειδητοποίησε πως έπρεπε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της.

Έτσι, μίαν ωραίαν πρωίαν, κίνησε για το μεγάλο γνωστό σουηδικό πολυκατάστημα. "Αν δεν βρω λύση στο πρόβλημά μου, τουλάχιστον θα βρω κανένα Σουηδό" καθησύχασε τον εαυτό της, και καθώς είχε και μιαν αδυναμία εις τους ξανθούς γαλανομάτηδες, ξεκίνησε με αισιοδοξία. "Πάντως, δε μπορεί, κάτι θα βρω εκεί, μέχρι και μπολάκια για σκύλους έχουν".

Φτάνοντας μαζί με τις υπόλοιπες ορδές στον καταναλωτικό παράδεισο, αντί να χαζέψει τους ατελείωτους διαδρόμους και να διακοσμήσει με τη φαντασία της 10 διαφορετικά σπίτια, όπως έκανε συνήθως, άρχισε κατευθείαν από την οργάνωση σπιτιού. Τίποτα! "Δεν μπορεί, κάπου εδώ θα είναι!" διαβεβαίωσε τον εαυτό της. Ξανά τίποτα! Μετά το δίωρο, που απέβει άκαρπο, άρχισε να ψάχνει και τα υπόλοιπα τμήματα χωρίς, όμως, καλύτερα αποτελέσματα. "Αφου είμαι σίγουρη πως κάπου εδώ ήταν, δεν μπορεί! Τα είχα δει την προηγούμενη φορά, και τα είδα και στο σπίτι της φίλης μου, που είναι περισσότερο υπερβολική σε τέτοια θέματα από εμένα" και άρχισε να προβληματίζεται. Στραβομουτσούνιασε, σκέφτηκε πως άλλο ένα δίωρο δεν είχε κανένα νόημα να φύγει έτσι, παρατήρησε πως το μόνο σουηδικό που εξακολουθούσε να βλέπει στο κατάστημα ήταν έπιπλα και αποφάσισε να ρωτήσει ένα μελαχρινό και όχι και τόσο ωραίο υπάλληλο για το πού θα τα έβρισκε.

"Ξέρετε, είναι στο υπόγειο, μαζί με όλα τα υπόλοιπα εκλεκτά προϊόντα. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με αυτά. Σε τέτοιες περιόδους γίνονται ανάρπαστα και λόγω του περιορισμένου αριθμού, μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα με τους πελάτες" της απάντησε ψιθυριστά, και αφού τον διαβεβαίωσε για την εχεμύθειά της, την κοίταξε για ένα δευτερόλεπτο και την οδήγησε στο πριβέ τμήμα.

Και στο υπόγειο, πίσω από μια μεγάλη μεταλλική πόρτα, βρήκε αυτά που επιτέλους έψαχνε! Κατ' αρχήν εκεί είχαν κρύψει το στοκ των Σουηδών, οι οποίοι όμως ήταν μόνο μιας χρήσης, κομμάτια διαρκείας έχουν σταματήσει να εισάγουν, γιατί διαμαρτύρονταν οι στρέιτ άντρες πελάτες, της εξήγησε υπομονετικά ο υπάλληλος ("μα καλά, πόσοι μπορεί να είναι?" σκέφτηκε). Και δίπλα, προσεκτικά καταχωρημένα και σε διάφορα μεγέθη, κουτάκια και κρεμάστρες για αποθήκευση των σκελετών στη ντουλάπα σας! "Χμμ, κυρίως μήντιουμ χρειάζομαι" αποφάσισε και μέσα στον ενθουσιασμό της άρπαξε δύο κουτιά και 4 κρεμάστρες με ενίσχυση για καλύτερη στήριξη, μία ραφιέρα για λάρτζ μέγεθος με 4 θέσεις για το μέλλον και 2 Σουηδούς που της γυάλισαν κι έτρεξε περιχαρής για το ταμείο.